Wat hebben we een hoop voor elkaar gekregen zeg, de afgelopen twee weken!
De kar heeft een ongekende metamorfose ondergaan, mooi is ie geworden, hè Fred. Nadat Fred het frame zo goed als mogelijk roestvrij gemaakt heeft, is het framewerk in de loodvrije menie gezet en heb ik er een bodem in geschroeft met oude stijgerplanken. Een uitermate geschikte kar om hout uit het bos te halen. Het opknappen van ons traktortje, een Holder A12, loopt enige vertraging op, waardoor de kar nog even blijft staan waar hij nu staat. Het brandstoffilter en-pomp moeten vervangen worden en het electrisch systeem werkt ook niet naar behoren. Waarschijnlijk is de dynamo stuk.Op de foto hieronder zie je mij op de Holder op Grubbestein. Ik schat dat die foto grofweg 17 jaar geleden gemaakt is. In die tijd was Grubbestein voor mij een welkome vakantieplek met m’n ouders en broertje en was de Cantharel, dat schattige kleine groene houten huisje, ons vakantiehuisje.
Daar heb ik nog steeds veel goeie herinneringen van!
Met m’n vader heb ik houtwallen geplant. Eén op de erfgrens met m’n oom en tante, met 2 rijen breed hazelaar. De andere dwars over het land met hazelaar, vlier, meidoorn, lijsterbes, hulst en wilg. Ik verheug me op het beeld wat dat opleverd als de wallen in het blad staan en als ze zich wat jaartjes hebben kunnen ontwikkelen. Tot de aanplant van de houtwallen was het akker één grote vlakte. Met de aanplant van de houtwallen dragen we bij aan microklimaatjes wat ten goede komt aan de ontwikkeling van biodiversiteit op het land.Samen met Stan heb ik op het perceel bij de buren, waar voorheen zand en grind gewonnen werd, wilgen geknot die aan de rand van een poel staan. Daar kwam genoeg materiaal uit om maar liefst twee zweethutten mee te bouwen! Een kleine, geschikt voor maximaal vijf personen en een grote waar meer dan tien mensen in passen. Peer helpt Stan mee met de kleine hut en Filiz heeft haar handen gesloopt met het knopen van de grote; dikke vette blaren. Nu die wilgen geknot zijn, beschikken we in de toekomst over genoeg wilgentenen waar we nog veel meer leuke, mooie en nuttige dingen mee kunnen bouwen. Ik zou me graag de kunst van het manden vlechten eigen worden ooit.
Wat een schoonheid toch, die Marieke, ze lijkt wel een bosfee. Ze houdt heel erg veel van de natuur.
Samen met haar moeder Angelique is ze op pad geweest om sporen van dieren te vinden.
Graag maak ik van de gelegenheid gebruik kenbaar te maken hoe blij ik ben met deze materialen. De badkuip, stenen en tegels mocht ik meenemen bij iemand die ik hielp met de verhuizing. Deze houtsnippers van wilgen kwam de groenvoorziening van de gemeente brengen, notabene. De pallets heb ik gekregen van de aannemer van een nieuwbouw in de buurt. Peter heeft dit 1000 liter vat weten te redden van vernietiging op zijn werk. Dank je wel! Allemaal nuttige materialen die door anderen als afval worden beschouwd.
